Skomentuj 
Podziel się!
Udostępnij
Twittnij
Wyślij
Drukuj
Komisja Infrastruktury skieruje do ministra infrastruktury kolejny dezyderat – tym razem w sprawie uzyskania informacji, jaką realizuje on politykę wobec spółki PKP Przewozy Regionalne oraz jakie kroki zamierza podjąć, aby mogła ona kontynuować działalność.
- Społeczeństwo odbiera niepokojące sygnały o sytuacji w PKP PR – mówił w ich imieniu pos. Bogusław Kowalski – Budzi to poważne obawy, czy ten ważny przewoźnik, obsługujący codziennie 350 tys. osób, może zaprzestać nagle działalności lub rozpaść się na jakieś małe spółki.
Do takiego wniosku można dojść na podstawie informacji, mówił poseł, że rada nadzorcza tej spółki rozpatruje wniosek o upadłość. Tymczasem nie jest też jasne, jaka jest wykładnia prawna; czy spółka - powstała na podstawie ustawy o komercjalizacji i wykonująca działalność publiczną - podlega przepisom prawa handlowego o bankructwie.
Posłowie zgłaszali też wiele innych podstawowych pytań. Dlaczego PKP S.A. nie przekazuje aportu nieruchomości spółce PKP PR, co przewidywało porozumienie zawarte pomiędzy marszałkami województw a ministrem infrastruktury? Dlaczego do spółki PKP PR nie można przelać 200 mln zł z Funduszu Kolejowego, co wydatnie poprawiło by jej sytuację finansową (jest zadłużona na ponad 360 mln zł). Dlaczego doszło do walki konkurencyjnej pomiędzy PKP InterCity a PKP PR w obsłudze przewozów międzyregionalnych i do kuriozalnych sytuacji? Np. pociąg PKP PR wyjeżdża z Przemyśla do Poznania o godz. 9.27, a o 9.31 w tę samą trasę rusza pociąg PKP IC. Podobnie kilkuminutowe zaledwie odstępy dzieli wiele pociągów obu spółek w innych relacjach.
Według wiceministra infrastruktury Juliusza Engelhardta, obecne zadłużenie PKP PR to efekt zmiany warunków operacyjnych (np. wzrostu kosztów energii i płac) oraz braku odpowiednich działań obecnych właścicieli, czyli samorządów wojewódzkich. Dostają one m.in. środki na dopłaty do tych przewozów pochodzące z odpisów z PIT (0,75 proc.), lecz środki te są przez niektóre samorządy kierowana na inne cele.
- Ustawa oddłużeniowa z kwietnia 2008 r. dotyczyła redukcji zobowiązań z tytułu usług pasażerskich wykonywanych od października 2001 do końca kwietnia 2004., lecz nie bieżących - powiedział wiceminister. – Nie mogę deklarować w imieniu rządu, że to on rozwiąże problem długu bieżącego, skoro należy to do zakresu marszałków województw.
Z jego wypowiedzi wynika, że na walkę konkurencyjną w przewozach międzyregionalnych zdecydowała się PKP PR, bowiem działalność ta formalnie wykracza poza jej zakres operowania (przewozy w obrębie województw). Problem polega na tym, że wszystkie przewozy pasażerskie są deficytowe; choć przewozy międzyregionalne w mniejszym stopniu (wpływy z biletów pokrywają koszty w ok. 65 proc., w przypadku przewozów regionalnych – w ok. 40 proc.), to jednak też generują straty i muszą znaleźć źródło sfinansowania. Tymczasem kontrakt ważny do 2013 r. na wykonywanie tych przewozów ma PKP IC. Wiceminister poinformował też, że środków z Funduszu Kolejowego nie można przelać bezpośrednio, bo niezgodne jest to z warunkami o pomocy publicznej, lecz pod projekty remontów i modernizacji, jakie powinni zgłosić marszałkowie. Tymczasem napłynęły wnioski na kwotę 160 mln zł, lecz na zakup nowego taboru i to w 2010 roku. „Sprawa jest jednak otwarta i możliwa do rozwiązania” – podkreślił wiceminister.
Według prezesa PKP S.A. Andrzeja Wacha, zarząd tej spółki nie zdecydował się wnieść aportu nieruchomości do PKP PR, jedynie w obliczu informacji o groźbie jej upadłości.
Posłowie zgodzili się, że program „usamorządowienia” spółki PR był dobry w założeniu. Potrzeba mu jednak teraz większej koordynacji na szczeblu resort – marszałkowie oraz większego zaangażowania tych ostatnich. Tym niemniej, jak mówi pos. Janusz Piechociński, rząd nie może umywać rąk od bieżących problemów PKP PR, bowiem skutki zaniechania pewnych działań odczują głównie pasażerowie.
KOMENTARZE (0)
Do artykułu: Więcej jasności w sprawie PKP Przewozy Regionalne